Ontdekkingsreis Amsterdam

Acht dagen de hort op, weg van huis. Acht dagen ondergedompeld in gezelschap en gezang. Acht dagen weg van de wereld. Acht dagen in Amsterdam en Birmingham… of toch net niet.

Van 10 tot en met 18 oktober trok ik naar onze Noorderburen met één doel: mijn internationaal verhaal lanceren. In de komende jaren wil ik buitenlandse zangpraktijken bezoeken, bestuderen en versterken. In een eerste ontdekkingsreis zette ik m’n eerste stappen en legde ik de eerste contacten met cultuurspelers van over de hele wereld. 

Dit was de agenda:

  • 11-12 oktober: Social Enterprise World Forum in Amsterdam
  • 11 oktober: zingen bij PopUp Choir in het Concertgebouw
  • 11 oktober: samen zingen in karaoke ‘Los bij Jos’ met wie maar wil!
  • 13 oktober: zingen bij Choir! Choir! Choir! in Birmingham
  •  16-17 oktober: Europe Culture and Creativity Days in Amsterdam
  • 18 oktober: dansen bij DAYBREAKER in Amsterdam

Uiteraard ga ik je niet lastigvallen met de details. Op de grote inzichten trakteer ik je wel:

  • Ondernemers nemen je sneller serieus wanneer je het hybride karakter van je businessmodel benadrukt, dan dat je begint over het donation based-karakter ervan. 
  • Altijd meenemen op ontdekkingsreis: een externe batterij met kabeltjes voor al m’n toestellen, een dikkere plastic tas en een warmwaterkruik. 
  • Wanneer ik zo lang weg van huis ben, is het superbelangrijk dat ik regelmatig op een plek kom waar ik 100% durf doorzingen. 
  • Je hebt beter te veel kleren mee dan te weinig. 
  • Je kan perfect als vrouw alleen op café gaan en aan de toog een gesprek hebben met twee wildvreemde mannen. Hoewel dat enerzijds banaal lijkt, voelt het ook eng. Maar het is niet omdat je in de media telkens creepy versies van dit scenario verneemt, dat het ook ellende moet opleveren in het echte leven.
  • Het werkt keigoed om met één of twee concrete hulpvragen naar een congres te gaan en telkens opnieuw dezelfde vraag te stellen aan alle mensen die je tegenkomt.
  • Hulpvragen die met iets toegankelijks als zingen te maken hebben, brengen meteen leven in de brouwerij omdat het bij toehoorders meteen emoties en herinneringen oproept. 
  • Het is niet zo vermoeiend om hele dagen naar Engels (of een andere niet-moedertaal) te luisteren, dan wel naar gebroken Engels.
  • Karaoke is keitof. Punt. 
  • Flashmob-zingen kan je leren. Ik deed alvast m’n eerste poging op SEWF. 
  • Amsterdam-Noord is nog veel interessanter dan ik dacht. 
  • Met een gids beleef je meer. 
  • Ik mis een Engelstalig document waarin mijn expertise als zingende, ondernemende community builder zichtbaar is. 
  • Het is heel inspirerend om bij andere cultuurprojecten drempels te ervaren die je zelf voor je eigen projecten hebt weggewerkt. Zo voel je dat je nog altijd achter je keuzes staat. En zo daag je je eigen denken opnieuw uit. 

Het Davos van het sociaal ondernemerschap

SEWF, dat staat voor Social Entrepreneurship World Forum. In de volksmond ook het wel het Davos (of het Songfestival) van sociaal ondernemerschap genoemd. De Sociale Innovatiefabriek nam het initiatief om een bus in te leggen. En zo trokken we met een heerlijk enthousiaste delegatie van een dertigtal Vlaamse ondernemers naar Nederland. De thema’s van deze editie waren: ecosystemen, rechtvaardigheid, migratie, Nieuwe Economie en planeet. [aftermovie]

PopUp Choir Amsterdam

Tijmen en Maarten laten al sinds 2017 goedgeluimde Nederlanders samen zingen. Ze werken telkens een heel bekende popklassieker uit in verschillende stemmen. Die leren ze in een rotvaart aan bij de honderden enthousiaste zangers die ze telkens aantrekken. Aan het eind van de zangsessie nemen ze een video op die ze enkele weken later publiceren. Deze keer mocht PopUp Choir zijn ding doen in de het prachtige Concertgebouw  van Amsterdam. 

Hoe Birmingham Diest werd

Schiphol, rond het middaguur, in de wachtrij voor paspoortcontrole bij de niet-Europese Unie-landen:

“U hebt geen internationaal paspoort, mevrouw? Waar ligt Birmingham, denkt u? En hebt u al van de Brexit gehoord? U hebt dus een internationaal paspoort nodig. Oh, u had wel wat opzoekwerk verricht, maar niet naar de juiste informatie gezocht. Tja… dan kunnen wij u niet meenemen op het vliegtuig. Het spijt me.”

En zo kwam het dat ik manlief belde en hoorde hoe blij hij was dat ik weer even naar huis kwam. En zo kwam het dat ik in een gewonnen weekend een vriendin ging helpen om haar eerste bril te kiezen. Dat we in de kringloopwinkel een outfit voor een verkleedfeest uitzochten en tot zaterdagnacht de benen van onder ons lijf dansten. En dat ik wat dichter bij huis ontdekte dat ook daar zingen en dansen mensen verbindt, zeker in het verhullende karakter van een nineties-outfit.

Europe Culture & Creativity Days

Twee hele dagen Europese cultuurorganisaties ontmoeten, dat had ik nog nooit gedaan. Tot dusver had ik wel toeleiding naar het internationale sociaal ondernemerschap gevonden. Maar de weg naar het Europese culturele ecosysteem bleef mij onbekend. Tot Cultuurloket met vroeg of de Culture & Creativity Days niets voor mij waren. En jawel, dat waren ze! Zeker met de rondreis in Amsterdam-Noord. [aftermovie]

Sober Dance Party om 6 uur 's ochtends

DAYBREAKER is een Amerikaans zangconcept dat mensen op een ontiegelijk vroeg uur het nest laat uitvliegen… om te dansen! Amsterdam sliep nog. Er was haast niemand op straat. Maar ik ging op weg om de dag op gang te dansen. Samen met enkele honderden enthousiaste Amsterdammers danste ik de stijfheid in mijn benen die ik nog twee dagen mocht voelen. Ik leerde weer veel. Het was de moeite! 

Mijn hulpvraag op de congressen

Ik ben op zoek naar buitenlandse zangprojecten die gemeenschappen hechter maken. Mag ik je een mailtje sturen met een concrete oproep naar mensen die met zulke projecten bezig zijn? Of mensen die zulke mensen kunnen kennen? En wil jij hem doorsturen naar jouw netwerk?

en

Om eenzaamheid de wereld uit te helpen, laat ik mensen zingen. En om daarmee de grootste impact te maken, voer ik een onderzoek naar hoe hoop en vrede klinken. Het duurt vijf minuten om me daarbij te helpen. Wil je dat doen?” 

Op zo’n congressen kan je jezelf tientallen keren voorstellen aan mensen die nog nooit van je gehoord hebben. Ik vond het fijn om  in m’n introductie met volgende termen te spelen: 

  • a Belgian singer
  • a hybrid business model
  • a singing community
  • singing together as a community building tool

Slecht nieuws op goede dagen

Het viel me op hoeveel slecht nieuws ik tijdens die eerste ontdekkingsreis ontving.

  • Zo las ik dat we een grote bovenlokale subsidie niet ontvangen de komende drie jaar.
  • Zo hoorde ik dat de kans groot is dat we de Gorki Tribute niet kunnen doen volgend jaar.
  • Zo mocht ik niet op het vliegtuig naar Birmingham, kon ik m’n idolen niet ontmoeten en leverden honderden uitgegeven euro’s niets op. 
Wellicht versterkten de warme, hoopgevende en muzikale vibes van de congressen en cultuurevenementen die ik wél beleefde het contrast met het slechte nieuws. We zullen zien hoe het allemaal uitdraait. We blijven timmeren… dat weet je. 

Ken je Amanda Palmer al?

Tijdens het vele alleen-onderweg-zijn verscheen Amanda Palmer terug op m’n radar. Ze omschrijft zichzelf als auteur, feministe, songwriter, leider van een community, pianiste en ukeleliste 😉 die tegelijkertijd de traditionele kaders van muziek, theater en kunst omarmt en doorbreekt. Haar boek ‘The Art of Asking’ lees ik elk jaar opnieuw. Ik vermoedde al dat je mensen een plezier doet wanneer je hen vraagt om je te helpen. Haar schrijven prikkelde me om dat verder te onderzoeken.

Amanda dwaalde in mijn hoofd rond tijdens deze eerste ontdekkingsreis. Ik kon imaginaire gesprekken voeren met haar over de giving spirit van onze community. En ik voel ook de wens om te kunnen bevatten hoe je de giving spirit van een community meet en wat de kenmerken zijn van een geefgezinde community. En hoe zit dat bij communities die net helemaal niét geefgezind zijn? En zou ik ik een treffende metafoor vinden voor geefgezindheid in een gemeenschap? Dat wil ik ontdekken en begrijpen! Daar kijk ik naar uit! 

Andere vragen die ik me stel

Door het nieuws over de subsidie komt het erop aan dat ik de komende maanden financiering voor de komende drie jaar kan voorzien. Tijdens het tweede congres deed ik daarvoor inspiratie op. Ik vertaal ze graag in vragen:

  • Kan ik nu al tegen mogelijke financierders zeggen wie er na hen komt? Waar hun investering toe leidt? Welke samenwerkingen er na hen op stapel staan? 
  • Hoe kan mijn verhaal en parcours het pad vereffenen voor andere culturele ondernemers? 
  • Welke transformatie brengt ons project tot stand? Dit gaat verder dan een effect of een verandering. 
  • Wat is de economische waarde van je project? Hoeveel werkgelegenheid genereer je? Hoeveel andere inkomsten? 
  • Kan ik de financiële journey van ons project in beeld brengen met een tijdslijn? 

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *