“Dit meisje kan niet spreken. Je bent erin geslaagd om haar de hele avond te laten meezingen. Dank je wel daarvoor.” De jonge vrouw stond voor me te blinken. Haar begeleidster tikte op m’n arm en bracht de boodschap die mijn reeds aanwezige high naar een nog hogere verdieping katapulteerde. “Oh…” stamelde ik. In alle hevigheid keek ik haar aan. Dat blinken van die vrouw toonde zich in haar kamerbrede glimlach en haar prachtige, stralende bruine ogen. Ik vroeg of zij mij verstond – een gretig knikken volgde. “Heb je echt meegezongen? Vond je het leuk? Kom je nog eens terug?” (knik knik knik) “Ik ben zo blij dat je er bent. Kom je zeker nog eens terug? Dat zou ik leuk vinden.” (knik knik)
We zullen nooit weten wat de reële impact is van Allez, Chantez!
Alle verhalen zullen we nooit kennen. Waar we wel zeker van kunnen zijn, is dat Allez, Chantez! een plek is waar magie tussen de mensen ontstaat. Hier herkennen we ons in elkaar en durven we onszelf loslaten. Hier voelen we ons opgaan in een groter geheel, een geheel van warme klank en verbondenheid. Gedeelde verwondering is daarbij de sleutel. En toch.. na tien jaar weet ik nog altijd niet in welke vorm deze waanzinnige brok aan maatschappelijk potentieel op een duurzame manier kan blijven groeien en bloeien. Tegenwoordig specialiseer ik me in het comfort van het niet-weten. Ik weet werkelijk niet hoe de bedrijfsstructuur rond Allez, Chantez! er na dit seizoen zal uitzien. Wat ik wel weet is dat dit niet-weten een stilte met zich meebrengt waarin ervaringen als die met die sprakeloze jongedame enorm goed resoneren. Mijn hart weerklinkt zo luid. Steeds luider weerklinkt ook de boodschap uit het lied Hands van singer-songwriter Jewel:
Where there’s a man who has no voice
There I shall go singing
Vertel jij ook graag wat Allez, Chantez! met jou doet?
Ik kijk ernaar uit om je ervaringen te lezen in het gastenboek van Allez, Chantez! Je doet er mij en ons hele team van freelancers, vrijwilligers en partners een enorm plezier mee.
